Wśród różnych form organizowania grup psychoterapeutycznych znajdują się: grupy zamknięte (uczestnicy pracują w tym samym składzie przez cały czas psychoterapii, który jest wiadomy przy rozpoczęciu pracy), otwarte (osoby które ukończyły psychoterapię są wypisywani, a w każdej chwili zapisywani są nowi uczestnicy, którzy przyjmują istniejące już normy i założenia, są one tworzone najczęściej w placówkach leczenia stacjonarnego), półotwarte (są to najczęściej grupy długoterminowe, opuszczane przez pacjentów w chwili poprawy swego funkcjonowania, poprawy stanu zdrowia psycho-fizycznego np.: uwolnienie się od leku, depresji, nabycie zdolności kochania innych i siebie, a ich miejsce zajmują nowi uczestnicy), oraz maratonowe ( odbywają się podczas jednej sesji, która trwa 24 lub 48 godzin, uczestnicy cały ten czas przebywają z sobą), są również grupy treningowe podczas których uczestnicy mogą rozwijać różnej umiejętności interpersonalne.
Liczba uczestników grupy terapeutycznej najbardziej optymalna to 6 do 12 uczestników, wówczas może dojść do interakcji, wymiany doświadczeń i aktywnego udziału wszystkich jej członków.
Z uwagi na dobro uczestników takiej formy pomocy ważny jest kto będzie uczestnikiem określonej grupy. Kryteria doboru są bardzo różne w śród nich znajduje się lokalizacja kontroli (z badań wynika, ze najbardziej korzystają z udziału w grupie ci, którzy szybko się uczą pod wpływem innych, czyli poprzez stymulację, presję, potrafią korzystać z informacji zwrotnej i są gotowi dzielić się z innymi problemami). Ważne jest to gdzie lokalizowany jest problem, czy na „zewnątrz” co jest korzystniejsze, niż w „wewnątrz” siebie. Tworzone są grupy dla nastolatków, które przeżywają trudności związane ze swym dojrzewaniem, osób z problemami psychosomatycznymi, seksualnymi. Różnorodność osobowości spotykających się w ramach grupy terapeutycznej jest bardzo rozwijający i pomocny w procesie terapeutycznym, istotny jest również wiek uczestników.
Cele nad którymi chcą pracować uczestnicy grupy są dyskutowane na pierwszych sesjach np.: „Jesteśmy tu po to aby tworzyć i utrzymywać satysfakcjonujące relacje, związki z innymi”. W trakcie terapii cele mogą być doprecyzowane, a nawet zmieniane.